skip to Main Content
ក្នុងទសវត្សរ៍១៩៧០ និង១៩៨០ ប្រជាជនស្ទើរគ្រប់រូបរងគ្រោះដោយសារភាពស្រេកឃ្លាន។ ថ្ងៃនេះយើងមានម្ហូប និងភេសជ្ជៈគ្រប់ប្រភេទពោរពាសនៅលើតុ ប៉ុន្តែមានមនុស្សច្រើនណាស់ដែលមិនដឹងពីរសជាតិ។ វាហាក់បីដូចជាឋានសួគ៌ និងឋាននរកជាឋានតែមួយដូច្នោះដែរ។

ក្នុងទសវត្សរ៍១៩៧០ និង១៩៨០ ប្រជាជនស្ទើរគ្រប់រូបរងគ្រោះដោយសារភាពស្រេកឃ្លាន។ ថ្ងៃនេះយើងមានម្ហូប និងភេសជ្ជៈគ្រប់ប្រភេទពោរពាសនៅលើតុ ប៉ុន្តែមានមនុស្សច្រើនណាស់ដែលមិនដឹងពីរសជាតិ។ វាហាក់បីដូចជាឋានសួគ៌ និងឋាននរកជាឋានតែមួយដូច្នោះដែរ។

Back then in the 70s and 80s, almost everyone starved. Today, we have all kinds of food and wine on the table; yet so many are unaware of what a piece of meat tastes like. It’s like seeing heaven and hell in the same place.

អ្នកឧកញ៉ា វេជ្ជបណ្ឌិត គួច ម៉េងលី

Back To Top